11 Ağustos 2014 Pazartesi

Hayattan Kötü Sürpriz

Ay şu an her şey o kadar anlamsız geliyor ki...

Kamp kamp diye bir tarafımı yırtarak yapamadığım hareketlere art arda zilyon kere çalıştığım o günlerde keşke beni mutlu eden, tam ve rayında hissettiren şeyler yapsaymışım.

Kafamda ne zamandır "benimle ilgilen, benimle ilgilen" diye bağıran koreografik fikirlere zaman ayırsaymışım.

Sevdiğim müziği açıp bıraksaymışım, elim nereye gidiyor, başım ne yana düşüyor.


Çünkü birden bir şey oluyor, bakıyorsun o kadar önemsediğin şeyler gözünde bir kum tanesi kadar bile yer tutmuyor. Öyle büyük bir üzüntü yaşıyorsun ki, aylardır iple çektiğin kamp ve tatil planını iptal ederken bir dakika bile düşünmüyorsun.

Bundan sonra direkle de, dünyayla da ilişkimde tek kıstas o an için mutlu hissetmem. Günün sonunda elimizde kalan tek şey, öyle, kırık dökük, anlar.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder