Yok, bu Sevinç değil (gerçi dün iç bacaklarım deliler gibi yanarken baş aşağı bir an buna benzer bir şeyler görür gibi oldum sanki...); Sevinç aşağıdaki süper zarif ve güçlü olan. Bu ise benim içimdeki "Yapamazsın Canavarı".
Bütün gerçek kötüler gibi şimdiye kadar bana dost göründü. Önüme ne zaman bir challenge çıksa, yapamazsın canavarı "yapamazsın" dedi, ben de omuz silkip yürüdüm. Parende atmak? Yapamazsın! Paten kaymak? Yapamazsın! Yurt dışına gitmek? Yapamazsın! Yüksek lisans? Yapamazsın! Farklı bir iş? Yapamazsın!
Güvenli bölgesinde mutlu bir çocuktum, çemberin dışında ne var diye meraktan kuduran ve artık çok da mutlu olmayan bir yetişkin oldum.
Dün canavarımla yine karşı karşıya geldim. Bu sefer ki savaşımızın adı "caterpillar"dı.
Şuradan başlayayım; bizim sınıfın derslerini Sevinç vermeye başladı. Artistik ve fantastik şeylerin bizi beklediğini günlerdir seziyordum.
Dersten önce konuşurken dünün menüsünde 4'lü spin, allegra ve caterpillar olduğunu öğrendik. Dörtlü spin deyince insanın aklına çok korkunç bir şey gelmiyor: neticede, fireman +chair+attitude+showgirl de 4'lü spin. PoleAndAerial.com'dan Allegra'ya baktım. O da çok zor görünmüyordu. Sonra bütün enerjimi caterpillar'a odaklayıp çeşitli tutorial'lar izledim, bloglar, makaleler okudum. Evrene gönderdim falan.
Yapamazsın canavarı beynimi yedi durdu. Hemencik sadece bende olan ve beni herkesten dezavantajlı kılan bir şeyler yaratmaya başladı kafamda. "Bir kere senin zaten kolların güçsüz, bacaklarınınsa arası açık, zaten saçların da gözlerinin önüne geliyor, dengen bozuluyor!" :)
Nitekim akşamı zor ettim. Hep içimde "bir iki deneriz, baktı olmuyor, basit bir şeye geçer" umudu vardı. Beyhude bir umutmuş...
Derse deve çöktüren warm-up'ıyla başladı. Ardından ikişer kez pole'a inip çıkın pole'u ısıtın dedi ve ekledi "artık arka ayakları flex görmek istemiyorum". Bu "artık istemiyorum"lar oyunda yeni level açıldığının işareti.
Ardından 4'lü spin'e geçmeden önce Rockstar Spin'i görmemiz gerektiğini söyledi. Rockstar spin bir nevi fireman spin türevi. Ama değişikli, zorlu. Fireman gibi dış bacağın ayak bileğini pole'a takarak başlıyor ama torso pole'ün arkasında değil, yanında. Pelvis önde. İç bacak taa yukarıdan dizin yanından tutunuyor. Oradan iç bacağı uzatıp dış eli bırakıyorsun. Hiç de görüldüğü kadar kolay değil. Pelvis + iç bacağın öne itiş gücü dış bileğin geri itiş gücüyle karşılanması lazım.
Onlarca çok da başarılı olmayan denemeden sonra korkulu rüyam Caterpillar'a geçtik. Hemen kadim dostum, güçlü spotter'ım Zeynep'e yanaştım. İnsanın kafatasını emanet edebileceği bir arkadaşı olması ne güzel. Onun yanındayken dünyanın en korkak insanı olan ben bile normalde deneyemeyeceğim şeyleri deneyebiliyorum.
İlk caterpillar çalışmamızda yukarı tırmanmaya kasmadık. Olduğumuz yerde, arada üst bedeni aşağı kaydırıp ikişer kez gövdeyi yukarı taşımaya çalıştık. Hareketin püf noktası seri bir şekilde, duraklamadan göğsü pole'dan uzaklaştırmak ve yukarı iter itmez üstteki dirseği iyice sarmak. Bu arada dizler kırılıp kasık grip'ini de kaybettiğinden dizlerin ve bileklerin zamk gibi pole'a yapışması lazım.
Bir şey diyeyim mi? O kadar da zor değildi be! Yani tabii şınav x 10 gibi bir güç veriyorsun ama düşecek gibi hissetmedim kendimi. Hatta Zeynep'in deneyimli gözlerinden sol taraftan çalışmadığım kaçmadığı için, 2-3 kez güçsüz yanımla bile yaptım. Sonra baktım herkes misler gibi yapıyor.
Caterpillar'da iyice yorulduktan sonra Allegra çalışmaya başladık. Bu çok nazik ve yumuşacık bir hareket gibi görünüyordu. Hemen denemeye koyuldum.
Hiaaaa! (Ben değilim bağıran, iç bacağımın kasığı.)
1 yıldır pole derslerine gidiyorum. İlk pole sit'imden sonra bir daha böyle bir acı yaşayamayacağımı sanmıştım. İlk outside leg hang'imden ve ilk superman'imden sonra da...
Ama bu bambaşkaymış!
Inside leg hang ile başlıyor. İç el dışarıdan dolanıp dizin arkasından pole'u tutuyor. İç bacak uzanıyor, dış baca uzanıyor. Dünya yavaş yavaş kararmaya başlıyor. Dış el alttan pole'a yapışıp nafile bir çabayla dış bacağı yakalamaya çalışıyor. İç bacak zonk zonk.
Yapamazsın canavarı beynimi yedi durdu. Hemencik sadece bende olan ve beni herkesten dezavantajlı kılan bir şeyler yaratmaya başladı kafamda. "Bir kere senin zaten kolların güçsüz, bacaklarınınsa arası açık, zaten saçların da gözlerinin önüne geliyor, dengen bozuluyor!" :)
Nitekim akşamı zor ettim. Hep içimde "bir iki deneriz, baktı olmuyor, basit bir şeye geçer" umudu vardı. Beyhude bir umutmuş...
Derse deve çöktüren warm-up'ıyla başladı. Ardından ikişer kez pole'a inip çıkın pole'u ısıtın dedi ve ekledi "artık arka ayakları flex görmek istemiyorum". Bu "artık istemiyorum"lar oyunda yeni level açıldığının işareti.
Ardından 4'lü spin'e geçmeden önce Rockstar Spin'i görmemiz gerektiğini söyledi. Rockstar spin bir nevi fireman spin türevi. Ama değişikli, zorlu. Fireman gibi dış bacağın ayak bileğini pole'a takarak başlıyor ama torso pole'ün arkasında değil, yanında. Pelvis önde. İç bacak taa yukarıdan dizin yanından tutunuyor. Oradan iç bacağı uzatıp dış eli bırakıyorsun. Hiç de görüldüğü kadar kolay değil. Pelvis + iç bacağın öne itiş gücü dış bileğin geri itiş gücüyle karşılanması lazım.
Onlarca çok da başarılı olmayan denemeden sonra korkulu rüyam Caterpillar'a geçtik. Hemen kadim dostum, güçlü spotter'ım Zeynep'e yanaştım. İnsanın kafatasını emanet edebileceği bir arkadaşı olması ne güzel. Onun yanındayken dünyanın en korkak insanı olan ben bile normalde deneyemeyeceğim şeyleri deneyebiliyorum.
İlk caterpillar çalışmamızda yukarı tırmanmaya kasmadık. Olduğumuz yerde, arada üst bedeni aşağı kaydırıp ikişer kez gövdeyi yukarı taşımaya çalıştık. Hareketin püf noktası seri bir şekilde, duraklamadan göğsü pole'dan uzaklaştırmak ve yukarı iter itmez üstteki dirseği iyice sarmak. Bu arada dizler kırılıp kasık grip'ini de kaybettiğinden dizlerin ve bileklerin zamk gibi pole'a yapışması lazım.
Bir şey diyeyim mi? O kadar da zor değildi be! Yani tabii şınav x 10 gibi bir güç veriyorsun ama düşecek gibi hissetmedim kendimi. Hatta Zeynep'in deneyimli gözlerinden sol taraftan çalışmadığım kaçmadığı için, 2-3 kez güçsüz yanımla bile yaptım. Sonra baktım herkes misler gibi yapıyor.
Caterpillar'da iyice yorulduktan sonra Allegra çalışmaya başladık. Bu çok nazik ve yumuşacık bir hareket gibi görünüyordu. Hemen denemeye koyuldum.
Hiaaaa! (Ben değilim bağıran, iç bacağımın kasığı.)
1 yıldır pole derslerine gidiyorum. İlk pole sit'imden sonra bir daha böyle bir acı yaşayamayacağımı sanmıştım. İlk outside leg hang'imden ve ilk superman'imden sonra da...
Ama bu bambaşkaymış!
Inside leg hang ile başlıyor. İç el dışarıdan dolanıp dizin arkasından pole'u tutuyor. İç bacak uzanıyor, dış baca uzanıyor. Dünya yavaş yavaş kararmaya başlıyor. Dış el alttan pole'a yapışıp nafile bir çabayla dış bacağı yakalamaya çalışıyor. İç bacak zonk zonk.
Sonuç: tabii ki, dış bacağı tutamadım ve harekette yeterince kaldığıma inandığımda (5-10 sn) kendimi sıcak kumlardan serin sulara atarcasına kötenek diye yere bıraktım. Ama ilk deneme için fena sayılmaz bence. Hemen önümdeki pole'da hareketin hakkını veren güzel kız beni de heveslendirdi. Antrenman saatimizin içeriği belli!
Hep beraber Joy G. cehennemine hoş geldik. Sanırım burada çok eğleneceğiz!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder