Anastasia Sokolova'yı bildiniz mi? Tainted Love şarkısıyla yetenek yarışmasında dans etmişti. Worlds Best Pole Dancer'dı videonun adı ve viral olmuştu. Haydi bir de afilisinden fotoğraf koyayım da gözümüz gönlümüz açılsın.
İşte o kız geçen ay Afrocubanos Dans Okulu'nda workshop'a geldi. Yeni stüdyo kiralamış ve kafam bir dünya olsa da iki elim kanda gittim workshop'a.
Bunun birinci nedeni elbette Türkiye'de pole ile ilgili bir aksiyon varken bunu kaçırmamayı istemem. İkincisi, statik poleda bilek derimi bırakmaya pek hevesli olmam. Bir de elbette diğer stüdyolarla ve polecularla tanışmak için iyi bir fırsat olması.
Öyle ya, aslında büyümekte olan ve fakat hala oldukça küçük bir aileyiz, yine de farklı stüdyoların polecuları olarak farklı dünyaların insanlarıyız; birbirimizle gerçek anlamda hiçbir ilişkimiz yok. Birlikte antrenman yapmıyoruz. Hadi bırak antrenmanı, birlikte çay bile içmiyoruz. Seramikçiler, elyafçılar bile sektörel olarak daha büyük dayanışma içerisinde.
Aman sana mı tasası dediğinizi duyar gibiyim ama dişinizi sıkın nedenini anlatıyorum (sürpriz sonlu).
Workshop genel olarak çok güzeldi. Stüdyo merkezi, güzel bir yerde. Anastasia, bir kere, çok tatlı bir kız. Katılımcılar ve stüdyo ahalisi de sıcak kanlı ve misafirperverdi. Intermediate ve advanced derslerine girdim art arda (ah evet, öldüm). Anastasia'nın statik pole'da pervane gibi dönen dinamik, el parçalayıcı hareketlerini ucundan kıyısından öğrenmek keyifliydi.
Bir majör sıkıntı vardı ki, o da seviyelerin iyi belirlenmemiş olması idi. İlk girdiğim orta seviye dersi aslında tam benim kalemimdi. Bazı şeyleri daha kolay yaptım, bazıları biraz zorladı ama tatmin ediciydi. Ne var ki, seviyeler için okullar arası bir standart olmadığından diğer öğrenciler çok çok yeniydi (yani tırmanmayı öğrenenler diyeyim!..). O kadar yeni olmalarına rağmen, Savaşçı bir ruhla iyi iş çıkardılar ama daha invert bilmezken havada tek kol piroutteler imkansız bir yana, tehlikeli de. Dersin bir yerinde invert öğretmeye başladı Sokolova, ki gerçekten acıklı bir görüntüydü (aynı acıklı görüntüyü 30 Nisan'da Dimitry'ye shoulder mount flip çalıştırtarak ben de ortaya çıkaracağım :) ).
Bir de pole'lar çok standart dışı idi: 50 ve 40 mm. Aralarda da pole güvenliği açısından kriko ile sıkılıyor olması, ortalıkta bir tehlike yoksa bile ürkütüyor insanı.
Demem o ki, madem bu iş büyüyor standartların belirlenmesi, bilgi alışverişi de yavaş yavaş gelişmeli. Birbirimizin workshoplarına gidelim, birbirimizi çaya çağıralım. Güzel şeyler bunlar. :)
İşte o kız geçen ay Afrocubanos Dans Okulu'nda workshop'a geldi. Yeni stüdyo kiralamış ve kafam bir dünya olsa da iki elim kanda gittim workshop'a.
Bunun birinci nedeni elbette Türkiye'de pole ile ilgili bir aksiyon varken bunu kaçırmamayı istemem. İkincisi, statik poleda bilek derimi bırakmaya pek hevesli olmam. Bir de elbette diğer stüdyolarla ve polecularla tanışmak için iyi bir fırsat olması.
Öyle ya, aslında büyümekte olan ve fakat hala oldukça küçük bir aileyiz, yine de farklı stüdyoların polecuları olarak farklı dünyaların insanlarıyız; birbirimizle gerçek anlamda hiçbir ilişkimiz yok. Birlikte antrenman yapmıyoruz. Hadi bırak antrenmanı, birlikte çay bile içmiyoruz. Seramikçiler, elyafçılar bile sektörel olarak daha büyük dayanışma içerisinde.
Aman sana mı tasası dediğinizi duyar gibiyim ama dişinizi sıkın nedenini anlatıyorum (sürpriz sonlu).
Workshop genel olarak çok güzeldi. Stüdyo merkezi, güzel bir yerde. Anastasia, bir kere, çok tatlı bir kız. Katılımcılar ve stüdyo ahalisi de sıcak kanlı ve misafirperverdi. Intermediate ve advanced derslerine girdim art arda (ah evet, öldüm). Anastasia'nın statik pole'da pervane gibi dönen dinamik, el parçalayıcı hareketlerini ucundan kıyısından öğrenmek keyifliydi.
Bir majör sıkıntı vardı ki, o da seviyelerin iyi belirlenmemiş olması idi. İlk girdiğim orta seviye dersi aslında tam benim kalemimdi. Bazı şeyleri daha kolay yaptım, bazıları biraz zorladı ama tatmin ediciydi. Ne var ki, seviyeler için okullar arası bir standart olmadığından diğer öğrenciler çok çok yeniydi (yani tırmanmayı öğrenenler diyeyim!..). O kadar yeni olmalarına rağmen, Savaşçı bir ruhla iyi iş çıkardılar ama daha invert bilmezken havada tek kol piroutteler imkansız bir yana, tehlikeli de. Dersin bir yerinde invert öğretmeye başladı Sokolova, ki gerçekten acıklı bir görüntüydü (aynı acıklı görüntüyü 30 Nisan'da Dimitry'ye shoulder mount flip çalıştırtarak ben de ortaya çıkaracağım :) ).
Bir de pole'lar çok standart dışı idi: 50 ve 40 mm. Aralarda da pole güvenliği açısından kriko ile sıkılıyor olması, ortalıkta bir tehlike yoksa bile ürkütüyor insanı.
Demem o ki, madem bu iş büyüyor standartların belirlenmesi, bilgi alışverişi de yavaş yavaş gelişmeli. Birbirimizin workshoplarına gidelim, birbirimizi çaya çağıralım. Güzel şeyler bunlar. :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder