Utanıyorum kendimden ama bugün Sevinç'i bir yokladım acaba ders iptal olur mu diye... Sabah evi yıkan rüzgarlarla uyanmıştık, bütün gün deli gibi kar yağdı. Hava buz!
Ama baktım savaşçı ruhlu deliler topluca geliyor, mızıkçılık etmeyeyim gideyim dedim. Yine endorfin manyağı ağzım kulaklarımda ayrıldım stüdyodan.
Bir kaç haftadır taytlı ve zorlu bir exotic pole koreografisiyle ısınıyoruz. Exotic, nam-ı diğer seksili pole tarzında tırmanmalı, akrobatik diye tabir edilen hareketler pek olmuyor. Onun yerine yaratıcı yer geçişleri, el-dirsek dengeleri ve dans öne çıkıyor.
Akrobasi yok deyince, kolay bir şey sanmayın sakın! Öyle bir tek kollu straddle up'lar, elbow balance-meat hooklar bir şeyler var ki, nefes nefese kalıyorsun. Normal şartlar altında benim antrenmanım o an bitebilir, ama stüdyodaki gaz atmosferinde insan kendini toplarlayıp ardından gelecek trickleri de çalışabiliyor.
Günün menüsünde dün Melek'le birlikte bir türlü yapamadığımız invertten diğer yana inverte fan kick'li geçiş vardı. Sevinç hareketi zekice versiyonlayıp adım adım yaklaştırdı bizi. Yine çok mükemmel olmadı ama, daha az eforla daha temiz geçebilmek için gerekli savurmayı öğrendik en azından.
(Antrenman saatin de çalıştığımız kombonun sonrasında da jade ve planche vardı. O geçişleri de yapamamıştık. Artık, önümüzdeki derslerde Sevinç'in ellerinden öper. Ne demiş atalarımız: ateşe baca lazım, kitaba hoca lazım!)
Bir de iki haftadır değişik değişik inişler çalıştığımız tumble down'u bu hafta bir handspring varyasyonuyla güzelledik. Oradan da (fake olsun bizim olsun) split'e geçtik.
Tumble down to handspring variation
ve dahi oradan bir nevi pole split.
Bazı günler kendini daha güçlü ve dengeli hissediyorsun ya, hastasıyım o günlerin! Sanırım su alımımı artırmak ve adam gibi yemek yemek işe yaradı. Akşam misler gibi fasulye yapmış Egemen, dersten gelince ilaç gibi oldu. Sabah da 1,5 LT'yi önüme koydu, gidene kadar bitecek bu dedi. Gerçekten de bir önceki günün yorgunluğunu daha çabuk attım sanki üzerimden. Kocam izinliyken hayat ne güzel!
