Bir Nev-i Twisted Superman

Sevinç'in derslerine bayılıyorum. Isınmada insanın vücudunu öyle bir hazırlıyor ki gelecek olan tricklere, asla yapamayacağını sandığın hareketleri bile yapabiliyorsun! Misal bu... Değil, dönüp de bacağı tutmak superman'de kendimi yukarı çekmek bile benim için bir olay. Denemek isteyenler sırtına odun bağlayıp deneyebilir :) Ama bakınız, eğitmenin iyisi insanın yüzünü böyle güldürür!

İşte dün derse bu hareketle başladık. Nasıl özlemişim dersleri... Bir süredir, malum, kafam Asia ile doluydu. Pole'a, verdiğim dersler dışındaki, yegane dokunuşum akşam tükkanı kapatmadan önce 8 inchlerin üzerinde yaptığım bir şarkılık doğaçlamalardı. Hal böyle olunca, derste Sevinç'in gösterdiği her şeyi, flip dahil!, defalarca çalıştım. Ehe, tabii ki statik spin ve flip pek olmadı ama olur günün birinde.

Ders bittikten sonra da hızımı alamadım aşağıdaki komboyu öğrettirdim kendime :) :)
Instagram'a bu mükemmel finali koymamıştım ama blog okurları görmeyi hak ediyor!

Bu hafta yazacak çok şey var. Bu bir girizgah olsun bakalım!

Dışarısı Buz Gibi, Lapa Lapa Kar Var. Ama Direk YanıyOoOoOr!

Utanıyorum kendimden ama bugün Sevinç'i bir yokladım acaba ders iptal olur mu diye... Sabah evi yıkan rüzgarlarla uyanmıştık, bütün gün deli gibi kar yağdı. Hava buz! 

Ama baktım savaşçı ruhlu deliler topluca geliyor, mızıkçılık etmeyeyim gideyim dedim. Yine endorfin manyağı ağzım kulaklarımda ayrıldım stüdyodan.

Bir kaç haftadır taytlı ve zorlu bir exotic pole koreografisiyle ısınıyoruz. Exotic, nam-ı diğer seksili pole tarzında tırmanmalı, akrobatik diye tabir edilen hareketler pek olmuyor. Onun yerine yaratıcı yer geçişleri, el-dirsek dengeleri ve dans öne çıkıyor. 

Akrobasi yok deyince, kolay bir şey sanmayın sakın! Öyle bir tek kollu straddle up'lar, elbow balance-meat hooklar bir şeyler var ki, nefes nefese kalıyorsun. Normal şartlar altında benim antrenmanım o an bitebilir, ama stüdyodaki gaz atmosferinde insan kendini toplarlayıp ardından gelecek trickleri de çalışabiliyor.

Günün menüsünde dün Melek'le birlikte bir türlü yapamadığımız invertten diğer yana inverte fan kick'li geçiş vardı. Sevinç hareketi zekice versiyonlayıp adım adım yaklaştırdı bizi. Yine çok mükemmel olmadı ama, daha az eforla daha temiz geçebilmek için gerekli savurmayı öğrendik en azından.

(Antrenman saatin de çalıştığımız kombonun sonrasında da jade ve planche vardı. O geçişleri de yapamamıştık. Artık, önümüzdeki derslerde Sevinç'in ellerinden öper. Ne demiş atalarımız: ateşe baca lazım, kitaba hoca lazım!)

Bir de iki haftadır değişik değişik inişler çalıştığımız tumble down'u bu hafta bir handspring varyasyonuyla güzelledik. Oradan da (fake olsun bizim olsun) split'e geçtik. 

Tumble down to handspring variation

ve dahi oradan bir nevi pole split.

Bazı günler kendini daha güçlü ve dengeli hissediyorsun ya, hastasıyım o günlerin! Sanırım su alımımı artırmak ve adam gibi yemek yemek işe yaradı. Akşam misler gibi fasulye yapmış Egemen, dersten gelince ilaç gibi oldu. Sabah da 1,5 LT'yi önüme koydu, gidene kadar bitecek bu dedi. Gerçekten de bir önceki günün yorgunluğunu daha çabuk attım sanki üzerimden. Kocam izinliyken hayat ne güzel!

Alkışlar... Nerede La Split?!

Sevinç'le 3 hafta boyunca ikişer saat ders yapacağız. Böylece hem büssürü hareket çalışıp hem de koreografi yapabileceğiz, sıçtık!

Yine derse topuklu pabuçla başladık.

Valla ne yalan söyleyeyim, ne kadar bağıra çağıra şınavlar, barfiksler de çeksek, aynanın karşısında hı! diye vücudumuzu kasıp kaslarımızı da seyretsek aslında çoğumuz için hepsi o 7 inch toplukluların üzerinde kendimizi müziğe bırakmak için! Bir gün bu bring the sexy back mevzusuna ayrıntılı değineceğim ama henüz toplum hazır değil :Pp.

Neyse, topukluların üzerinde nereden nereye döndüğümüzü bir türlü anlayamadığım bir koreografi çalışarak başladık. Bir yerinde ne zamandır yapmak istediğim bir elbow balance'tan  meat hook'a geçiş var. Gerçi elbow balance'tan meat hook'a s.çış şeklinde oldu ama çalışan kazanır.

Sonra closed jade, batwings ve tumble çalıştık.

Closed jade bildik jade split gibi ama inside leg hang'den geçiliyor. Denge sağlaması biraz zor. Sağdan oturttuktan sonra bile solu yapamadım. Bir de ilk yaptıklarımda sanki bayağı açıldı gibi görmüştüm aynadan. Sonra fotoğraf çektirmek için azcık yukarıdan yaptım. Ay ne güzel oldu yeni hareket diye sevindim. Ezgi fotoğrafı bir gönderdi, split'in yerinde yeller esiyor! Bunu da bayağı çalışmak lazım ki öncelik pole'da durabilmek değil çizgileri uzatmak olsun.

Batwings'i bir kere denedim ve bir daha asla denememeye karar verdim. Bence bazı hareketler verdiği acıyı haketmiyor. Misal violator, misal batwings. Şuraya resmini koyayım, genel kültür olsun

Jenyne tumble diye geçen, poledan aşağı takada tukada inmek diye açıklayabileceğim diğer hareket ise pole sitten kalçayı kaydırıp dizden sıkıştırma, aynı taraftan üst bedeni aşağı sallandırığ brass monkey'e geçme, oradanda hoppidi pole sit olur, cartwheel down olur inmece. Videoda 1:58 civarında.

Çok zevkli bir dersti. Ama soğumada kakalak gibi boynum tutulunca göz yaşlarımı saklamaya çalışarak evin yolunu tuttum. Acımın yarısı fizikselse, yarısı da ertesi gün antrenman yapamayacak olmamdandı.

Acısıyla tatlısıyla bir dersi daha geride bıraktık kısacası, şimdi panaheat ısı bandı zamanı :)

Şampiyon Olmak Kolay Değil!

Ne gurur verici bir şey: ben pole dance'i Belçika Pole Fusion şampiyonu Sevinç Joy G.'den öğreniyorum. 

Yarışma 24 Kasım'da idi. İçerik adı üzerinde: fusion. Pole tricklerini art arda patlatmanın ötesinde başka performans sanatlarının anlatım biçimlerinden de faydalanarak hikaye oluşturmak ve koreografide bunu pole'un olanaklarıyla birleştirme yollarını aramak gerekiyor. Yaratıcılık ve çok yönlülük gerekiyor.

Sevinç yarışmada iki insanın çekiminden meydana gelen ve hangi bedene ait olduğunu araştıran bir kıvılcımdı. Koreografi o kıvılcımın hayata gelişini, arayışlarını ve sönüşünü anlatıyordu.

Yarışmada hem 1. oldu, hem de organizatör özel ödülüne layık görüldü!

Koreografisini daha önce izlemiştik. Tahmin ediyorduk zaten, sürpriz olmadı. Ama yine de bilgisayar başında beklerken ondan çok heyecanlandık. Çok sevindik. Evde zafer türküleri söyledik. Resmen Belçika'da Sevinç kazanınca biz de kazanmış sayıldık.

Bu Sevinç'in ilk yarışması, dolayısıyla ilk şampiyonluğuydu. Daha niceleri yolda! Şimdiden Şubat ayında Prag'da bir yarışmaya davet edildi bile!

Ama şampiyonluk kolay değil. Hatun tüm hayat biçimini disiplin, sabır ve bilinçle bu doğrultuda biçimlendiriyor. Beslenmesi, antrenman düzeni, fizyoterapi seansları saat gibi, tıkır tıkır. Her alanda işinin ehli koçlarla çalışıyor, ki Türkiye'de kendisine koçluk yapabilecek fazla insan da olmadığından bu işler genelde skype üzerinden sürüyor. Buna rağmen motivasyonunu kaybetmeden çalışıyor, çalışıyor, çalışıyor.

Onun çalışmaları da cup grip handsprinde 40 saniye durmak ve sağlı sollu 5 set tarzında. Onunki de beden, yorulmuyor mu? Tembellik yapmak istemiyor mu? Arada sırada morali bozulmuyor mu? Oluyor tabii. Ama işte o noktada devam etmek şampiyonlarla diğerlerini birbirinden ayırıyor.

Eh, bizlere de helal olsun sana şampiyon demekten başka bir şey düşmüyor.

O zaman buyrun, kazanan performansını izleyin: